ma 20 cm grubości

См. также в других словарях:

• cal — m I, D. a; lm M. e, D. i 1. «jednostka miary długości, dawniej powszechna (także i w Polsce), obecnie równa ok. 25 mm i stosowana tylko w krajach anglosaskich» Cal angielski, amerykański. Płyta gruba na 1 cal, (o) grubości 1 cala. Coś ma, liczy… …   Słownik języka polskiego

• cienki — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, cienkincy, cieńszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały pod względem grubości (w porównaniu do typowej grubości czegoś); niegruby, chudy, wysmukły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cienka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Колхозник Переславщины — Памятник «Колхозник Переславщины» (танк памятник) …   Википедия

• cieniować — ndk IV, cieniowaćniuję, cieniowaćniujesz, cieniowaćniuj, cieniowaćował, cieniowaćowany 1. «w malarstwie, grafice i innych dziedzinach operujących barwami: uwydatniać, uplastyczniać szczegóły za pomocą mocniejszych barw, odcieni, cieni, różnej… …   Słownik języka polskiego

• cięcie — n I; lm D. cięć 1. rzecz. od ciąć. przen. «zmniejszenie sum przeznaczanych na jakieś cele, przyznawanych dotacji, świadczeń itp.» Cięcia w budżecie a. cięcia budżetowe. 2. «cios, uderzenie ostrym, tnącym narzędziem; sposób uderzania bronią… …   Słownik języka polskiego

• dwojarka — ż III, CMs. dwojarkarce; lm D. dwojarkarek 1. techn. «maszyna garbarska do rozdwajania skór lub wyrównywania grubości skór na całej powierzchni» 2. techn. «maszyna wykończalnicza do podłużnego składania szerokich tkanin w połowie ich szerokości» …   Słownik języka polskiego

• dwucalowy — «mający dwa cale długości, szerokości lub grubości» Dwucalowa lina. Tarcica dwucalowa …   Słownik języka polskiego

• dwucalówka — ż III, CMs. dwucalówkawce; lm D. dwucalówkawek 1. techn. «deska grubości dwu cali» 2. techn. «rura o dwucalowej średnicy» …   Słownik języka polskiego

• eriometr — m IV, D. u, Ms. eriometrtrze; lm M. y techn. «przyrząd służący do pomiaru grubości włosa wełny i tkaniny wełnianej; wełnomierz» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• falc — m II, D. u; lm M. e, D. ów 1. druk. «pasek płótna łączący okładkę książki z wyklejką» 2. druk. «zagięcie zadrukowanego arkusza papieru przy falcowaniu» 3. druk. «pasek papieru wklejony do książki na miejsce brakującej kartki» 4. techn. «narzędzie …   Słownik języka polskiego

• falcować — ndk IV, falcowaćcuję, falcowaćcujesz, falcowaćcuj, falcowaćował, falcowaćowany 1. druk. «składać wydrukowane arkusze drukarskie nadając im odpowiedni format książki, gazety itp.» Falcować ręcznie, mechanicznie. Falcować arkusze na trzy, cztery… …   Słownik języka polskiego